گرفتاری زلنسکی در بن‌بست وعده‌های پوچ ناتو
تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۳۱۸۲۲
فارس‌پلاس؛ حنیف غفاری در یادداشتی نوشت: مقام‌های اوکراینی ازجمله ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور این کشور در روزهای اخیر مواضع غیرمنطقی و تندی را علیه جمهوری اسلامی ایران مطرح کرده‌اند. فارغ از آنکه کشورمان در دفاع از حریم و منافع ملی خود با هیچ کشوری دردنیا تعارف ندارد، می‌توان با توجه به آنچه در اوکراین می‌گذرد، به ریشه‌یابی مواضع ضد ایرانی اخیر زلنسکی و همراهانش پرداخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این زمینه دو نکته مهم وجود دارد که لازم است مدنظر قرار گیرد؛
نخست، اینکه زلنسکی به شدت بابت وعده‌های دروغین اعضای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) درباره پیوستن این کشور به ناتو عصبانی و مستأصل به نظر می‌آید. فراتر از آن، بسیاری از تصورات غربگرایان اوکراینی ازجمله ایجاد منطفه پرواز ممنوع بر فراز کی یف در صورت وقوع جنگ تحقق نیافته است و برخی اعضای پیمان آتلانتیک شمالی نسبت به هزینه‌های هنگفت ناشی از فرسایشی شدن نبرد اوکراین ابراز نارضایتی می کنند.
کار به جایی رسیده است به تازگی 12 کشور اروپایی (که عضو ناتو و اتحادیه اروپا هستند)، حتی معافیت غلات و محصولات کشاورزی اوکراینی از تعرفه ای گمرکی را زیر سؤال بردند و استمرار این روند را مغایر با منافع اقتصادی خود دانسته اند. در چنین شرایطی زلنسکی بیش از هر زمان دیگری بابت بازی در زمین غرب احساس سرخوردگی می‌کند.
با وجود این، وی آلترناتیوی در مقابل خود نمی‌بیند و صرفاً با هزینه‌های یک انتخاب نادرست، پرهزینه و البته جبران ناپذیر در عرصه امنیتی و سیاست خارجی خود مواجه است. زلنسکی اکنون خود را محکوم می‌داند که به این بازی دوسر باخت ادامه دهد.
در چنین شرایطی، وی از سویی قدرت عتاب علنی و آشکار مقام‌های آمریکایی و اروپایی (را به دلیل بدعهدی‌های آنها در قبال متحدان غرب در اوکراین) ندارد و از سوی دیگر نمی‌تواند خشم خود را بابت واقعیت‌های شرق اوکراین و نظام بین‌الملل کتمان کند. در چنین شرایطی نباید از زلنسکی به عنوان رئیس جمهور و سیاستمداری عادی یاد کرد.
دوم، آینده پژوهی جنگ اوکراین است. جمهوری اسلامی ایران در عین کمک نکردن به روسیه در زمینه تأمین تجهیزات نظامی جنگ اوکراین و تأکید مداوم بر لزوم ایجاد صلح میان دو طرف، همواره از مصدر وقوع جنگ، یعنی سیاست‌های توسعه طلبانه ناتو و اصرار آتلانتیکی‌ها مبنی بر محاصره راهبردی روسیه انتقاد کرده است.
به عبارت بهتر، جمهوری اسلامی ایران یکی از منطقی ترین مواضع ممکن را در جنگ اوکراین اتخاذ کرد؛ یعنی تأکید بر اصالت نداشتن و مطلوب نبودن جنگ از سویی و قصور عامدانه ناتو در ایجاد و شعله ور ساختن آتش جنگ میان دو طرف درگیر از سوی دیگر. چنین موضعی در تعارض مطلق با تصویرسازی غرب از جنگ اوکراین قرار دارد.
آمریکا و اتحادیه اروپا بدون بیان اصرارهای خود مبنی بر گسترش ناتو به شرق و وعده‌هایی که به صورت پنهان و آشکار به اوکراین در این زمینه داده‌اند، صرفاً بر روی عملیات نظامی ویژه روسیه در مناطقی مانند دونتسک، لوگانسک، ژاپورژیا و خرسون متمرکز شده‌اند.
همراهی نکردن ایران با تصویرسازی ناقص و کاذب ناتو از ماهیت و اجزای جنگ اوکراین باعث عصبانیت و بی‌منطقی مطلق رئیس جمهور اوکراین شده است. این رویکرد زلنسکی هرگز جمهوری اسلامی ایران را از تحلیل میدانی و راهبردی دقیق جنگ اوکراین باز نمی‌دارد.
پایان پیام/ت
منبع: فارس
کلیدواژه: حنیف غفاری اوکراین زلنسکی ناتو جمهوری اسلامی ایران جنگ اوکراین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۳۱۸۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اینسایدر: برنامه پوتین جنگ همه‌جانبه با ناتو نیست، تضعیف درونی است
تحلیلگران نظامی غربی بر این باورند که پوتین به جای حمله به‌دنبال تضعیف ناتو از درون است تا نقاط ضعفی ایجاد کند که در صورت تمایل بتواند در آینده به آنها حمله کند.
به گزارش ایسنا، برخی از کشورهای غربی مانند آلمان و لهستان نسبت به برنامه‌های احتمالی روسیه علیه سایر کشورهای اروپایی هشدار می‌دهند، اما اینکه آیا ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه واقعا قصد حمله به ناتو را دارد و حمله ممکن است چگونه باشد، هنوز مشخص نیست.
اعضای ائتلاف ۳۲ عضوی ناتو هر کدام سوگند یاد کرده‌اند که بر اساس ماده ۵ پیمان واشنگتن از یکدیگر در برابر حمله محافظت کنند. این بدان معناست که حمله روسیه به یک عضو می‌تواند جرقه جنگی با چند کشور مجهز به سلاح هسته‌ای را ایجاد کند.
این در حالیست که پوتین در ماه مارس هرگونه برنامه‌ای برای حمله به اعضای ناتو را رد کرد و چنین ادعاهایی را «کاملا بیهوده» توصیف کرد. با این حال، روسای نظامی غربی متقاعد نشده‌اند. یک ماه پیش از آن، پوتین غرب را با احتمال حمله اتمی به دلیل حمایت از اوکراین تهدید کرد. او به پیشنهاد اخیر امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه مبنی بر اینکه ناتو می‌تواند برای حمایت از کی‌یف به اوکراین نیرو بفرستد، اشاره کرد.
در همین حال تحلیلگران در گفت‌وگو با «بیزنس اینسایدر» گفتند که پوتین در حال انجام یک بازی طولانی است و نتیجه جنگ اوکراین و تلاش طولانی مدت روسیه برای تضعیف و فرسایش ناتو عوامل کلیدی در تصمیم‌گیری در مورد حمله روسیه خواهد بود.
فیلیپ اینگرام، افسر سابق اطلاعات نظامی انگلیس به این رسانه آمریکایی گفت پوتین یک مزیت کلیدی نسبت به غرب دارد. در حالی که رهبران غربی برای دوره‌های انتخاباتی حدودا چهار ساله برنامه‌ریزی می‌کنند، پوتین رهبری است که هیچ رقیب جدی برای قدرت خود ندارد. این بدان معناست که او می‌تواند چندین دهه نگاه به جلو داشته باشد.
اینگرام گفت: «او در حال حاضر خواهان رویارویی مستقیم با ناتو نیست. اما او به شیوه‌ای متفاوت فکر می‌کند و به شیوه‌ای متفاوت از ما در غرب برنامه‌ریزی می‌کند و بنابراین، روشی جدا از متد کشورهای ناتو برای انجام کارها دارد.»
فیلیپ اینگرام گفت: «بنابراین، جاه‌طلبی او در رشد این نیست که سال آینده به کشورهای ناتو و ناتو حمله کند. اما او شرایطی را برای این کار تعیین خواهد کرد.»
تحلیلگرانی مانند اینگرام بر این باورند که پوتین به دنبال تضعیف ناتو از درون خواهد بود تا نقاط ضعفی ایجاد کند که در صورت تمایل می‌تواند در آینده به آن حمله کند. برای انجام این کار، پوتین احتمالا به اصطلاح «جنگ هیبریدی» روسیه علیه کشورهای ناتو را تشدید خواهد کرد.
آنطور که ناتو می‌گوید، جنگ هیبریدی «اغلب در مناطق خاکستری زیر سایه یک جنگ متعارف انجام می‌شود. ابزارها یا ابزارهایی که برای راه انداختن جنگ ترکیبی به کار می‌روند و با هم ترکیب می‌شوند، اغلب به سختی قابل تشخیص، نسبت دادن و تایید هستند.» آنها می‌توانند شامل گسترش تئوری‌های توطئه و اطلاعات نادرست، تقویت احزاب افراطی در برخی کشورها، دامن زدن به تهدیدات تروریستی و راه‌اندازی حملات سایبری برای تضعیف بنیان جوامع غربی باشد.
روث دیرموند، کارشناس حوزه ارتش روسیه در کینگز کالج لندن در این باره می‌گوید: «خطری که روسیه برای ناتو ایجاد می‌کند، بعید است که یک تهاجم باشد، بیشتر احتمال دارد که ناشی از طیفی از تهدیدات نظامی و غیرنظامی دیگر باشد؛ آنچه اغلب تهدیدات ترکیبی نامیده می‌شود.»
به گفته آنها، هدف اصلی این است که ایالات متحده را از «تعهد» خود برای «دفاع از متحدان اروپایی» خود دور نگه دارد، چه با این امید که در یک کمپین نظامی پرهزینه دیگر در جاهای دیگر درگیر شود، یا اینکه از پروژه ناتو خسته شود.
برایدن اسپرلینگ، تحلیلگر شرکت رند به بیزنس‌اینسایدر گفت: «به همین دلیل، من انتظار دارم که روسیه از تمام ترفندها و قابلیت‌های موجود در دست خود برای تضعیف وحدت غرب در سال‌های آینده استفاده کند.»
برخی اشاره می‌کنند که روسیه در حال حاضر درگیر جنگ با ناتو است، البته به صورت پنهانی.
رابرت دوور، استاد امنیت بین‌الملل در دانشگاه هال در بریتانیا هم می‌گوید این سوال که آیا روسیه به ناتو حمله خواهد کرد یا نه، بیهوده است. او گفت: «روسیه در حال حاضر درگیر درگیری معنادار با کشورهای ناتو و متحدان آنهاست.
جنگ اوکراین محدودیت‌های جدی برای قدرت نظامی ناتو ایجاد کرد. این ائتلاف نظامی برای تولید گلوله‌های توپخانه و مهمات کافی برای اوکراین به تقلا افتاده است. در جریان بن‌بست در آمریکا بر سر کمک به کی‌یف، کشورهای اروپایی ناتو قادر به جبران این کمبود نبودند و نیروهای اوکراین به ازای هر ۱۰ شلیک نیروهای روس، یک بار پاسخ می‌دادند و همین هم در بخش‌هایی از خط مقدم نزدیک به فروپاشی بود.
اسپارلینگ، تحلیلگر شرکت رند گفت، ایالات متحده اخیرا این کمک‌های چند میلیارد دلاری به اوکراین را نهایی کرد، اما مشکلاتی که این وضعیت آشکار کرد، عمیق است. او گفت این نقطه ضعفی است که روسیه ممکن است در صورت عدم رفع آن، از آن بهره‌برداری کند.
او افزود: «این درگیری نشان داد که ارتش‌های غربی تا چه اندازه برای جنگی که مطابق با شرایط آنها نیست، آمادگی لازم را ندارند. در حالی که ما این شکنندگی را حفظ می‌کنیم، خطر بیشتری وجود دارد که روسیه فکر کند می‌تواند دست به چنین کاری بزند.»
دیرموند، کارشناس حوزه ارتش روسیه در کینگز کالج لندن به این رسانه آمریکایی گفت: «تصور یک سناریوی کوتاه مدت یا میان مدت که در آن دولت روسیه منابع لازم برای درگیر شدن در جنگ دیگری در مقیاس اوکراین را داشته باشد، دشوار است. جنگ با ناتو روسیه را نابود می‌کند، همانطور که پوتین به خوبی می‌داند، و حتی اگر فکر می‌کند این احتمال وجود دارد که ایالات متحده برای دفاع از یکی از اعضای ناتو در برابر تهاجم روسیه اقدام نکند، او هیچ نشانه‌ای از تمایل به این موضوع از طریق بازی با رولت هسته‌ای روسی نشان نمی‌دهد.»
اینگرام، افسر سابق اطلاعات نظامی انگلیس هم گفت، اما هر چقدر هم که طول بکشد، پوتین مصمم است به نوعی پیروزی در اوکراین دست یابد تا بتواند از آن به‌عنوان یک پلتفرم برای برنامه‌ریزی کمپین بعدی روسیه استفاده کند. پس از اوکراین، پوتین این میدان را بررسی خواهد کرد و مشتاق بهره‌برداری از فرصت‌های بیشتر برای گسترش قدرت روسیه خواهد بود. همانطور که اینگرام می‌گوید: «او می‌خواهد اتحاد جماهیر شوروی به دست یک رهبر روسیه بازگردد و این هدف نهایی اوست.»
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند